Κανονικά σήμερα θα έπρεπε να ασχοληθούμε με τα αποτελέσματα των εκλογών στην Τουρκία, όπου το σχέδιο επικυριαρχίας του προέδρου Ερντογάν απέτυχε. Η εξέλιξη αυτή ανοίγει μια αχτίδα αισιοδοξίας και για εμάς και για την Κύπρο και για τη σύνθετη εξωτερική κατάσταση στη γειτονιά μας. Αλλά δυστυχώς το υπουργείο Παιδείας δεν μας αφήνει.

Επειδή έχει υποσχεθεί στους πελάτες του να τους τακτοποιήσει, υπόσχεται ότι θα ονομάσει τα πτυχία των πενταετούς διάρκειας τμημάτων μάστερ και θα τους απονείμει τα προνόμια του τίτλου. Μάλιστα για να μην υπάρχουν αμφιβολίες, διασφαλίζει ότι το πτυχίο είναι ενιαίο και αδιαίρετο. Δηλαδή: δεν υπάρχει πτυχίο αρχιτέκτονα και υπάρχει μάστερ Αρχιτεκτονικής. Διά πάσαν νόσον (την άλλη λέξη δεν τη λέω). Οποιος τελειώνει το πενταετές πτυχίο, παίρνει μάστερ που του εξασφαλίζει μάστερ όλων των επιστημονικών ειδικεύσεων της Αρχιτεκτονικής. Και κάθε πτυχίο που διαρκεί 5 χρόνια (δηλαδή εκτός του Πολυτεχνείου και της Ιατρικής, της Κτηνιατρικής, της Οδοντιατρικής, της Γεωπονίας κ.λπ., κ.λπ.).

Ετσι θα πληθωριστεί το μάστερ που πλέον θα είναι σαν το βασικό πτυχίο. Και τι μας νοιάζει; Και τι έγινε; Πρακτικά τίποτα. Γιατί κανείς δεν θα το αναγνωρίζει. Οπως είναι προφανές, δεν είναι δυνατόν να πάρεις μάστερ χωρίς να πάρεις πτυχίο. Αλλιώς (ίσως και αυτό είναι στις προθέσεις του υπουργείου) θα μπορούσες να πάρεις πτυχίο χωρίς να πάρεις απολυτήριο λυκείου ή γυμνασίου ή δημοτικού. Εγγράφεσαι στη σχολή της αρεσκείας των γονέων με τη γέννηση και έπειτα από μερικά χρόνια (22, 25, 30) παίρνεις και μάστερ. Ας σοβαρευτούμε. Ο ενιαίος χώρος εκπαίδευσης στον πλανήτη προβλέπει πτυχίο πανεπιστημίου ύστερα από ισοδύναμο τριών ετών σπουδών.

Οχι τρία χρόνια σπουδών, αλλά απασχόληση που ισοδυναμεί με περίπου 40 ώρες την εβδομάδα για έξι εξάμηνα σπουδών. Μετά προβλέπει ότι όσοι έχουν πάρει πτυχίο (όχι όποιοι έχουν περάσει σε κάτι που εμείς ονομάζουμε ενιαίο και αδιάσπαστο μάστερ) μπορούν να συνεχίσουν (αν επιλεγούν) για μάστερ. Ετσι πιθανόν μετά το τριετές πτυχίο Μηχανολόγων, κάποιοι να πάρουν μάστερ σχετικό με κάποια ειδίκευση (το μάστερ έχει ειδίκευση, έτσι παιδιά;), όχι όλοι να έχουν γενικό μάστερ (που φυσικά θα απονέμει μόνο η Ελλαδάρα). Και τι σημασία έχει αυτό; Απλά θα ξεφτιλιστεί το πτυχίο. Τίποτα περισσότερο. Αλλά εδώ λεφτά θα τυπώσουμε σε λίγο, στα πτυχία θα κολλήσουμε...

Το συγκρκειμένο άρθρο είναι του Καθηγητή του ΑΠΘ Θεόδωρου Χατζηπαντελή, και δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα το Έθνος, την Τρίτη 9 Ιουνίου 2015